ανεμπαίζω

κ. ανα- (Μ ἀνεμπαίζω)

1. εμπαίζω, περιγελώ

παροιμ. «ο μυξής αναμπαίζει το σαλιάρη», «κάθετ' η πομπή στη στράτα κι αναμπαίζει τους διαβάτες» (για τους καταγέλαστους που περιγελούν άλλους όμοιους ή καλύτερούς τους)

2. εξαπατώ.